Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Πρώην Συμμαθητές

     Σε περίπτωση που περάσεις στην πόλη σου και δε χρειάζεται να ξενιτευτείς για σπουδές, υπάρχει ένας αναπόφευκτος κανόνας που θα σε στοιχειώνει, κυρίως επειδή μένεις ακόμα στο πατρικό σου και στη γειτονιά σου: θα πετυχαίνεις πού και πού πρώην συμμαθητές. Θα πηγαίνουν κι αυτοί στη σχολή τους ή θα βολτάρουν με τα γκομενάκια τους ή με την παρέα τους. Τι χαρά!
                           
                     
 - Κάποιοι δε θα έχουν αλλάξει καθόλου. Θα έχουν παραμείνει το ίδιο ξινοί, αντικοινωνικοί, με μηδενική όρεξη για ζωή και θα σου δίνουν όση σημασία σου δίνανε τότε, η οποία ισούται με το μηδέν. Το πολύ πολύ να σε χαιρετήσουν αδιάφορα επειδή βρεθήκατε στο ίδιο βαγόνι στο μετρό.
- Κάποιοι θα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην αγορά εργασίας, με το να ασχοληθούν με τον κλάδο του PRιλικιού σε διάφορα κλαμπ που δεν πατάς γιατί φοβάσαι μην κολλήσεις Δαπίτιδα ή χιψστερίτιδα. Έτσι, βλέπεις μια ημέρα στις ειδοποιήσεις σου "ο τάδε σας προσκάλεσε στην τάδε εκδήλωση του τάδε σικάτου κλαμπ" και πατάς το decline γιατί είσαι και πολύ αντιδραστικός τύπος. Υπάρχει κι η περίπτωση να σου πεταχτούν στο τσατ, λέγοντας για την τάδε σελίδα "κάνε λάικ άμα θες". Ακριβώς όπως το είπε. "Άμα θες". Και δε θέλω.
-  Κάποιοι θα σε δουν και θα σε ρωτήσουν "έχεις ακόμα σχέσεις με το Λύκειο;". Εκεί συνήθως απαντάω με ένα αυθόρμητο και βροντερό "όχι" και καταλήγετε να συζητάτε πόσο για τον πούτσο ήταν οι καθηγητές, ότι μόνο ένας δυο από αυτούς τελικά άξιζαν και πόσο γαμάτα περνάτε τώρα, στη σχολή σας.
- Κάποιοι θα προσπαθήσουν να κρύψουν το απωθημένο τους, λέγοντας σου ότι δεν πειράζει που δεν πέρασαν στη σχολή που χαν δηλώσει ως πρώτη επιλογή, ιδίως αν αυτή ήταν Ιατρική ή Νομική, αλλά θα έχουν πειστεί ότι κι η σχολή που πέρασαν είναι κομπλέ.
- Άλλοι πάλι θα σου γκρινιάξουν που δεν πέρασαν εκεί που ήθελαν, θα σου πουν ότι ξαναδίνουν Πανελλήνιες, ότι όλη η ζωή τους είναι μια απογοήτευση και τέθοια. Παιδιά, για όλους έχει η ζωή, don't you worry.
-  Θα υπάρξει κι αυτή η μερίδα των πρώην συμμαθητών που θα κοιτάνε με νοσταλγία το παρελθόν, θα σου πούνε "αχ, πόσο ωραία ήταν τότε!¨κι εσύ θα αναρωτιέσαι τι τους ποτίζουνε, αν πρέπει να φωνάξεις τον Καμένο να προβεί σε έλεγχο και σε εξορκισμό, Στο τέλος της συζήτησης σας θα σου προτείνουν να κανονίσετε ή να κάνετε κανένα reunion με την υπόλοιπη τάξη, την ίδια στιγμή που εντελώς τυχαία θα βρίσκεσαι σε επαγγελματικό ταξίδι στα νησιά Φερόε.
- Θα σου μιλήσουν ευγενικά άτομα που στο Λύκειο σε σνόμπαραν. Μην τους κρατήσεις κακία, ίσως επιτέλους έμαθαν να μην εκφράζουν τόσο ευθέως την αντιπάθειά τους ή να θεώρησαν ότι τότε έκαναν μαλακίες.
- Αυτός για τον οποίον τα κορίτσια στο Λύκειο άλλαζαν το ένα βρακάκι μετά το άλλο θα 'χει μετατραπεί σε ένα τελειωμένο κλαρίνο. Σε έναν μικρότερο αριθμό περιπτώσεων θα είναι όντως το γαμάτο γκομενάκι που θα βίαζες άνετα, αλλά θα 'χει κοπέλα.
- Το ζευγαράκι που όλοι τους βγάζανε τη μία φήμη μετά την άλλην και παρίσταναν τους insiders στη σχέση τους θα ζει και θα βασιλεύει.
- Η αλτέρνατιβ κοπέλα με τις λίγες παρέες και το χαμηλό προφίλ την πετυχαίνεις στο μετρό της Ομόνοιας και θα ναι στανταράκι ότι θα κατευθύνεται στα Εξάρχεια. Θα 'χει γραφτεί στην Εαακ της σχολής της ή στο αντίστοιχο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής της.
- Ο πρόεδρος του 15μελους θα χει εξελιχθεί σε επαγγελματία Δαπίτη. Από μικρός φαινόταν.
- Μια μέτριας εμφάνισης γκόμενα θα χει πλέον μετεξελιχθεί σε μια μουνάρα και θα πάει να της την πέσει αυτός που κείνη γούσταρε στο σχολείο, αλλά θα πάρει τα αρχίδια του ανά χείρας γιατί τα δεδομένα κι οι μαλακίες πληρώνονται.
- Οι παθολογικά κουτσομπόληδες θα σε ψαρέψουν. Θα σε ρωτήσουν λεπτομερώς για το τι κάνεις στη σχολή, αν πηδιέσαι με κανέναν, τι στάσεις εφαρμόζετε κι αν φοράς ακόμα το ίδιο νούμερο σουτιέν. Απίστευτο το ότι τους απασχολούν τα ίδια πράγματα με τότε.
   κι ένα τελευταίο κι αισιόδοξο:
- Αυτοί που τότε θεωρούσες και γαμώ τα παιδιά συνήθως παραμένουν γαμάτοι και σε εκπλήσσουν ευχάριστα όταν μιλάτε.

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Βραβείο

    Είναι αλήθεια ότι η πνευματική μου υπεροχή έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου κι ότι τα βραβεία τα λαμβάνω όπως ο Γιά(ν)νης ο Βαρουφάκης τις ερωτικές επιστολές από Συριζαίες και μη που στάζουν για πάρτη του. Αυτή τη φορά το βραβείο αφορά το εξαίρετο έργο μου στη μπλογκόσφαιρα από την κοινωνιολόγο του μπλόγκιγκ Giwta Ar, άβαφτη, με τα μαλλιά μου σε έναν άταχτο κότσο, με τις πιτζάμες. Ξέρω, είχατε δεν είχατε, στάξατε πάλι.
    Ω, τι βλέπω στον ορίζοντα; Έφτασαν οι ρεπόρτερς του CNN! Μου άρχισαν τις ερωτήσεις. Μισό να δω αν με παίρνει η κάμερα στο καλό προφίλ! Οκ, τώρα που είμαι έτοιμη, θα απαντήσω στις ερωτήσεις τους.

       

                                        1. Γιατί ξεκινήσατε το μπλογκ;

    Γιατί έχω απεριόριστα ψυχολογικά και κάπου έπρεπε να τα διοχετεύσω....Πέραν της πλάκας, το πρώτο μου μπλογκ το ξεκίνησα γιατί μια ημέρα, τότε, στα 14 μου, είχα πέσει πάνω στο μουσικό μπλογκ του Neverlandean (μεγάλη του η χάρη). Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Άρχισα το μπλόγκιγκ το 2010, άλλαξα δυο μπλογκ κι από πέρσι το Μάρτη σας βασανίζω κάτω από αυτό το url. Είναι μωρέ που έγινα φέιμους κι έπρεπε να επεκταθώ σε μεγαλύτερο κοινό και να το κοινοποιώ στο Facebook.

                                    2. Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει

     Ενθουσιάζομαι εύκολα, πράγμα που δεν είναι πάντα καλό γιατί . Με ενθουσιάζουν οι γνωριμίες με ανθρώπους που ούτε που φανταζόμουν ότι θα μιλούσα ποτέ, αυτοί που σε μαθαίνουν πολλά με κάθε σας συζήτηση, η πχιοτική μουσική, ιδίως δε οι καλοί δίσκοι που τους λιώνεις στο ριπίτ, τα καλά γραπτά - βιβλία, άρθρα κτλ.
  Όσον αφορά, βέβαια, το μπλογκ, με ενθουσιάζει η όλη επικοινωνιακή διαδικασία. Γράφω ένα κείμενο, παίρνω κάποια σχόλια, συζητάμε, με διαβάζουν κι άτομα άσχετα με το blogging, μου λένε τη γνώμη τους - γενικά περνάμε καλά.

                             3. Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια κι η επικοινωνία βοηθούν τους μπλόγκερς και με ποιον τρόπο;
     
      Η όλη φάση με την ανταλλαγή απόψεων, με το χαβαλέ, σε φέρνουν να σκεφτείς πράγματα που ίσως να μην είχες σκεφτεί, να αισθανθείς περισσότερη αυτοπεποίθηση, αν έχεις θετικά σχόλια και να καταλάβεις πώς σκέφτονται οι αναγνώστες σου. Εκτός κι αν αυτός ο αναγνώστης είναι ο Στέφανος Μαξ. Εκεί θα τον τρολλάρεις για ανταπόδοση.

                           4. Για ποια πράγματα μιλάτε στο μπλογκ σας;

   Κάνω χαβαλεδίστικες αναρτήσεις, με διάφορες αφορμές. Εφόσον πλέον γράφω σε δυο ιστοσελίδες, πρέπει να κάνω κατανομή της έμπνευσης μου, να γράφω με διαφορετικό στυλ στο καθένα, κι έτσι εδώ γράφω πιο "ελεύθερα", πράγματα που δε θα χωρούσαν σε μια πιο επίσημη ιστοσελίδα.

                        5. Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους μπλόγκερς; Έχετε γνωριστεί από κοντά;

   Έχω γνωρίσει από κοντά πολλούς μπλόγκερς,το Θωμά το Βάρβαρο, τη Γιώτα, τον Πρόεδρα ΑΠΙ, την Κ+, το Χωστήρα, τον αείμνηστο Tommy Stark, την Kallia V. aka the artist formely known as Love Addict, το Ράσκωλο και το Γρηγόρη, με τους οποίους έχω πλέον χαθεί λίγο και που σταμάτησαν το μπλόγκιγκ. Με κάποιους μιλάω πιο συχνά, με άλλους λιγότερο, αλλά οι περισσότεροι δε χανόμαστε - μια πόρτα είμαστε.

                     6. Πώς φαντάζεστε το μπλογκ σας σε δυο χρόνια; Τι θα θέλετε να δείτε να μεγαλώνει/ να αλλάζει και με ποιον τρόπο;

    Βασικά, ελπίζω σε δυο χρόνια να χω το χρόνο και τη διάθεση να γράφω ακόμα εδώ πέρα.

                   7. Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα;

     Να ταλαιπωρώ τον κόσμο με την υπεροχή μου, τις γνώσεις μου, το πνεύμα μου.

                  8. Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο μπλογκ σας;

    Όπως είπα και πριν και δε με προσέχατε γιατί τέτοιοι είστε, γράφω πλέον σε άλλες δυο ιστοσελίδες, συνεπώς γράφω στο μπλογκ όποτε έχω την έμπνευση και τη διάθεση να αφιερώσω ένα μισάωρο να γράψω μια ανάρτηση.

                9. Πώς γεννιούνται τα ποστς σας;

     Α, δε σας έχουν πει το παραμυθάκι με τις μελισσούλες και τα λουλουδάκια;


                   10.  Ευχές για τον αναγνώστη.

                           ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
          
         



      Εγώ τώρα είμαι πολύ επαναστάτρια, αντικομφορμίστρια κι Αντίπαρος (όχι δεν έχει καφετιέρα αν βρείτε αυτό που δεν ταιριάζει) και θα κρατήσω το βραβείο για την πάρτη μου γιατί αυτές τις φάσεις με τα μπλογκοβραβεία δεν τις εμπιστεύομαι και φοβάμαι μην ξαναγίνουν μέινστριμ και δεν το αντέξει η χιψστερική μου καρδιά. Δικό μου το βραβείο!