Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Επιστρέφω Σε Λίγο

    3 χρόνια. 3 χρόνια στο προηγούμενο ιστολόγιο και αποφάσισα να αλλάξω περιβάλλον. Ίσως να είναι το τρίτο μπλογκ που αλλάζω-το πρώτο ήταν το 2010-11 και το δεύτερο φιλοξενούσε τα αριστουργήματά μου από το 2011 ως σήμερα. Την πρώτη φορά είχε γαμηθεί λίγο ο blogger και δε μπορούσα να μπω στο λογαριασμό μου. Τη δεύτερη εγώ το επέλεξα . Γιατί; Πάμε στην επόμενη παράγραφο να σας διαφωτίσω!
   Το 2010 δεν υπήρξα και το πιο θαρρετό κορίτσι. Ούτε το 2011 άλλαξα-καλά, για εμένα το 2011 ήταν ολίγον τι για τον πούτσο. Προτιμούσα, μπορεί να πει κανείς, να κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία του blogger. Όμως, όπως λένε τα ημερολογιάκια σας, έχουμε 2014. Η μικρή Ιωάννα δεν πάει πια Γυμνάσιο, ούτε Λύκειο, αλλά είναι δεκαοχτώ χρονών βουβάλα και σπουδάζει ΜΜΕ στο Νάσιοναλ Εντ Καποδίστριαν Γιουνιβέρσιτι Οβ Άθενς. Γνώρισε άλλους, πιο αξιόλογους ανθρώπους, άρχισε να λέει ότι, ναι, έχει και μπλογκ (Όοου Εμ Τζί, πόσο ψαγμένη αυτή η κοπέλα!). Κι επειδή είναι τόσο ψωνάρα που, όχι μόνο αναφέρεται στον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο, αλλά κι επειδή διάφοροι άρχισαν να τη ρωτούν "Πώς λέγεται το μπλογκ σου", αποφάσισε να αφήσει το "Α, Ναι;" ή καλύτερα να το κάνει invite only για να λέει πιο προσωπικά πράγματα και εδώ να γράφει πιο γενικά πράγματα. Και να μπορεί επιτέλους να το κοινοποιεί στο φου και μπου χωρίς να φοβάται μη και δει τα άρθρα της κάποιος και τη στριμώξει στη γωνία, σε φάση "μίλα σκουλήκι, γιατί με παρουσίασες έτσι;". 
     Α, ξέχασα να αιτιολογήσω τον τίτλο του μπλογκ. Και τις γάτες στο header. Λεπόν, η ιδέα προέκυψε από μια συζήτησή μου με την Κατερίνα και το Φίδη, όταν έστυβα το μυαλουδάκι μου να βρω έναν γαμημένο τίτλο. Και μου τον βρήκαν. Και είναι και πολύ πιασάρικος. Τώρα οι γάτες ήρθαν κι έδεσαν, τις βρήκα εκεί στο Google και είπα να τις κάνω διάσημες. Όχι πως χρειάζονταν τη βοήθεια μου, αλλά υγεία να έχουμε.
                   Τέλος πάντων, καλώς σας βρήκα. Πάλι. Και καλώς ήρθατε εσείς, που πιθανόν με διαβάζετε πρώτη φορά.
Υ.Γ. Εσείς, τα ψαράκια, που έρχεστε εδώ για πρώτη φορά, να ξέρετε ότι είμαι τόσο ψυχάκιας που από τη μια μπορεί να το ρίξω στην ειρωνεία και την άλλη να γράψω ένα σοβαρό άρθρο με inspiritional διδάγματα.
Υ.Γ. 2. Αδέλφια μου bloggers, προσπαθώ να βάλω blogroll αλλά δε με θέλει. Καταλαβαίνετε το δράμα μου;
     

9 σχόλια:

  1. Καλή αρχή κι εδώ,γλύκα και μπράβο μας που σου βρήκαμε τίτλο με τον Φίδη. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι γάτες (που αποφάσισες να τις κάνεις διάσημες) είναι όλα τα λεφτά! Και ο τίτλος. Ήρθε κι έδεσε μου φαίνεται. Καλή αρχή! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τσάμπα τό σβησες το άλλο, όλοι στο τμήμα το χαμε διαβάσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εχει δικιο ο απο πανω....ειχε πολυ γελιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρε αγάπες, ρε αγάπες, μη μου είστε ανώνυμοι, εφόσον μπήκατε στη διαδικασία να σχολιάσετε,
      Υ.Γ. Χαίρομαι που σας προκάλεσα γέλιο. Αυτός ήταν ο σκοπός μου άλλωστε. Και να σκεφτείτε ότι το ξεκίνησα σε φάση "το πάω σε αυτό το στυλ γραφής κι ό,τι βγει". Να στε καλά. Μου φτιάξατε τη διάθεση. Αλήθεια.

      Διαγραφή

Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε. Αλήθεια. ΑΛΛΑ αν σχολιάζετε με τη μορφή του ανώνυμου, δίχως να μου πείτε ποιοι είστε, να είστε σίγουροι ότι δε θα μπω καν στον κόπο ούτε να διαβάσω το σχόλιο σας, ούτε να το δημοσιεύσω, ούτε να σας απαντήσω δεόντως.