Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Ένα Για Το Χρόνο

    Κάθε φορά που ένα ημερολογιακό έτος τελειώνει, τα μισά μπλογκς της μπλογκόσφαιρας κάνουνε έναν απολογισμό της χρονιάς με το δικό τους ύφος, άλλοι χιουμοριστικό, άλλοι ρομαντικό κτλ Θα έχανα εγώ αφορμή να γράψω; Με ξέρετε για τέτοια; Να μην κάνω το δικό μου recap του 2014, γιατί φυσικά και δε θα χανα ευκαιρία να το μοιραστώ μαζί σας, ωσάν καλή ψωνάρα;
   Το 2014, μπήκα για τα καλά στο νόημα της φοιτητικής ζωής. Έμαθα τι σημαίνει "εργασία",ότι αυτό που στο σχολείο έπρεπε να πηγαίνεις σε όλα τα μαθήματα για να μην πάρεις απουσία δεν εφαρμόζεται, ανέλυσα τον όρο "εξεταστική". Έκανα μια εισαγωγή στο φοιτητικό όρο "πιστόλι" επειδή ακριβώς το να πατάς σε όλα τα μαθήματα είναι κάτι που ξεπερνάει τον άνθρωπο. Γνώρισα το μεγαλείο της πανεπιστημιακής γραμματείας, των ευγενέστατων καθηγητών που σου ρίχνουν κι ένα στραπόν αν τολμήσεις να τους μιλήσεις .Πέρασε το ψαρωτικό πρώτο έτος και βάλαμε ένα χρόνο εμπειρίας, γιολαρίσματος και πιστολιού γιατί το πιστόλι είναι αγάπη, είναι ζωή, το πιστόλι είναι η απάντηση σε όλα.
 Άρχισα να πίνω καφέ. Όπως ενημερωθήκατε από το προηγούμενο ποστ, δεν το 'χα από την αρχή με τις παραγγελίες γιατί παρήγγειλα ένα ανύπαρκτο ρόφημα που αρχίζει σε "κρύος" και τελειώνει σε γαλλικός, μαντέψτε τι εννοώ και θα σας έρθω κατ΄οίκον να σας τονε φτιάξω.Τώρα, όμως, όλα είναι τζετ και θα κάνω το "Γρηγόρης Μικρογεύματα" δίπλα από τη σχολή μου πλούσιο. Πήγα και σε Μικέλ, τέσσερις φορές. Κι οι τέσσερις φορές ήταν εξίσου τραυματικές.
   Και το μαγαζί που παρήγγειλα κρύο γαλλικό, έμελλε να το επισκεφτώ πολλές φορές. Δεν έχω παράπονο, δεν κακοπερνάω, το αντίθετο. Είναι όμορφα γιατί μιλάω με ανθρώπους που δε θυμάμαι ποτέ τ' ονόματά τους ακούω πολιτικές και μη συζητήσεις, έχοντας πάντα κάτι να θυμάμαι από 'κει. Ναι, πάει, χάλασα κι εγώ. Άλλοι, δηλαδή, υποστηρίζουν ότι χάλασα , άλλοι ότι έφτιαξα, εγώ πιστεύω ότι ήμουν χαλασμένη από πάντα. Αλλά τα χουνε κι οι Ήχοι,  home is where the heart is.
      Γενικά, γνώρισα κόσμο. Πολύ κόσμο.Κι όταν λέω "γνώρισα", δεν εννοώ "συστήθηκα¨. Εννοώ "γνώρισα αρκετά καλά ώστε να την κάνω με ελαφρά την κατάλληλη στιγμή ή όχι". Πολλές φορές βρέθηκα να κάνω παρέα με άτομα που ούτε φανταζόμουν και που φοβόμουν ότι παραείμαι διαφορετική από αυτά.
    Αλλά, ναι, παπάρες που μου γύρισαν τα άντερα υπήρξαν. Και μαλακίες άκουσα πολλές, μαλακίες ρατσιστικές, σεξιστικές, πολιτικές. Κι όμως, δε σκότωσα κανέναν. Παρόλο που σε ορισμένες περιπτώσεις θα 'πρεπε.
   Πέρσι ήμουν πολύ στενόμυαλη όσον αφορά τα κομματικά. Όλοι στο ίδιο τσουβάλι, όλοι γουρούνια. Το 2014 έμαθα να είμαι πιο ανοιχτή, να ακούω τους άλλους επειδή βλέπω ότι σε κάθε πολιτική πλευρά υπάρχουν κι οι σοβαροί, υπάρχουν κι οι παπαρολόγοι. Εξαίρεση τα Χρυσαυγουλίνια, που είναι καραγκιόζηδες από μόνοι τους και δε χωρίζονται σε κατηγορίες γιατί ούτε οι ίδιοι ξέρουν να χωρίσουν κάτι σε κατηγορίες, εδώ δεν ξέρουν να μετράνε πάνω από το 1.
   Α, άρχισα και ραδιόφωνο. Στην αρχή σε έναν άλλο σταθμό, έπειτα στον Sin Radio. Είναι ωραία γιατί βάζω τη μουσική που μου αρέσει (και θα σας αρέσει γιατί τη βάζω εγώ, που έχω γαμάτο μουσικό γούστο) και μαθαίνω να οργανώνω το λόγο μου και να χειρίζομαι την κονσέρβα τον τόνο της φωνής μου και την ταχύτητα της ομιλίας μου. Ελπίζω να μη μου ζητάτε σημειώσεις, να πάτε να πάρετε αυτές της Δαπ, ορίστε μας!
  Το φθινόπωρο, άρχισα να γράφω και στο E-Kimolia, το ηλεκτρονικό περιοδικό του ΕΜΠ, για εξάσκηση. Τρία άρθρα έχω γράψει όλα κι όλα κι από το νέο έτος θα ακολουθήσουν κι άλλα - σιγά μη σας αφήσω έτσι. Ερχόμαστε, που λένε κι οι Αεκτζήδες.
   Άλλαξα και μπλογκ. Μέχρι το Μάρτη είχα το "Α, Ναι;" το οποίο έκλεισα (το έκανα πριβέ δηλαδή, αλλά δε γράφω τίποτα εκεί άρα οι χάκερζ ατυχήσανε).Πορκέ; Όταν έλεγα σε συμφοιτητές ότι έχω μπλογκ, μου ζητούσαν πώς το λένε, αλλά έλεγα "δεν το μοιράζομαι". Μια ημέρα, λοιπόν, αναρωτήθηκα ποιο είναι το νόημα της ζωής και κατέληξα ότι η ουσία βρίσκεται στη Σία αν αξίζει να το κοινοποιήσω κι έφτιαξα αυτό εδώ το κουκλί. Δυο φίλτατοι ανώνυμοι με ενημέρωσαν, βέβαια, ότι κακώς το έκανα πριβέ γιατί όλη η σχολή το ήξερε το παλιό μπλόγκ. Ναι, 600 άτομα χωρίς το ΦΠΑ ασχολούνται μαζί μου, είμαι φέιμους ασούμε να 'ούμε.
   Και, μαντέψτε, πάλι δε βρήκα γκόμενο. Έφαγα δυο χυλόπιτες, όμως, και θα τις βάλω στο βιογραφικό μου. Κι αυτές θα πρεπε να μετράνε στο βιογραφικό για να βλέπει ο κόσμος ότι είμαι ένα τίμιο κορίτσι που του πατάνε την καρδούλα κάποιοι κακόγουστοι κι αχρείοι. Τι, όχι;
   


                             
           
                  

11 σχόλια:

  1. "Επίσης σχολίασα σε όλα τα στάτους του φέισμπουκ" ξέχασες να προσθέσεις :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό αποτελεί ψευδής κι ανυπόστατη φήμη καθώς έχω πολλά ηλίθια 15χρονα στην αρχική μου, που δεν τα χω κάνει ακόμα πλωκ γιατί είμαι καλός άνθρωπος, που γράφουν στάτους κάθε μέρα και δεν έχω σχολιάσει τίποτα, ΜΑΤΗΜΠΑΝΑΓΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γενικά καλή μου φαίνεται πως ήταν η χρονιά σου τουλάχιστον στις δημόσιες σχέσεις και στα επαγγελματικά σου.
    Για τα γκομενικά μην αγχώνεσαι. Θα έρθει αυτός που πρέπει. Οι χυλόπιτες δείχνουν ότι προσπάθησες (δεν το κάνουν πολλές αυτό) και μπράβο σου γιατί δεν είναι εύκολο.
    Γενικά μπράβο γιατί η χρονιά σου ήταν γεμάτη με πράγματα που σε ενδιαφέρουν.
    Σου εύχομαι το 2015 να είναι ακόμα καλύτερο και μέσα σε όλα αυτά να προστεθεί και ένα καλό παιδί!
    :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, ευχαριστώ.
      Φυσικά και θα προστεθεί ένα καλό παιδί. Έχω κάνει πολλά πλωκ που θα κάνω ένα αδδ, για αλλαγή.

      Διαγραφή
  4. Νομίζω ότι το σημαντικότερο όλων ήταν ο καφές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο κρύος γαλλικός; Αυτό πες το και στην άλληνα, που της τον παρήγγειλα. Έχει ανακουφιστεί το κορίτσι. Ή έτσι με αφήνει να πιστεύω.

      Διαγραφή
  5. Τι ειναι το "πιστολι" σε μια σχολη; (Εκτος απο τη θεογκομενα που ολοι θελουμε να βοηθησουμε και να αντιγραψει απο εμας). Εμεις πιστολι λεμε οταν φευγουμε απο το μαγαζι χωρις να πληρωσουμε! :P

    Εσυ ετσι οπως πας ραδιοφωνο, μπλογκ, κιμωλιες, σε κοβω για το Εψιλον Τιβι με δικη σου εκπομπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστόλι είναι το να μην πατήσεις σε ένα μάθημα καθόλου ή να πατήσεις στο μισό του ή να μη δώσεις μάθημα.
      Έχω κρυφό όνειρο να παρουσιάζω το hashtag.

      Διαγραφή
    2. Μανόλο ναι πιστόλι = ρίχνω πιστολιά (φεύγω χωρίς να πληρώσω) και = πολύ καλό μωρό. Στις θεογκόμενες το πιστόλι γίνεται καλάσνικοφ.

      Διαγραφή
  6. ΠΩΣ ΖΟΥΣΕΣ ΧΩΡΙΣ ΓΚΑΦΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ?

    Χρόνια πολλά και από εδώ! Καλή χρονιά να έχουμε, να βρείς γκόμενο που να μην ακούει Korn και όλα τ'άλλα γίνονται.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι ένα από τα σκοτεινά μυστικά που δε θα μάθεις ποτέ.
      Ευχαριστώ και...σοβαρά, λες να υπάρχουν άτομα που ακούν ακόμα Κορν;

      Διαγραφή

Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε. Αλήθεια. ΑΛΛΑ αν σχολιάζετε με τη μορφή του ανώνυμου, δίχως να μου πείτε ποιοι είστε, να είστε σίγουροι ότι δε θα μπω καν στον κόπο ούτε να διαβάσω το σχόλιο σας, ούτε να το δημοσιεύσω, ούτε να σας απαντήσω δεόντως.