The Εξεταστική Sessions

    31 Μαρτίου. Άλλοι αρχίζουν εξεταστική, άλλοι βρίσκονται στα μέσα της. Μερικοί διαβάζουν κιόλας. Ναι, υπάρχει κι αυτή η μειονότητα. Κι ανήκω κι εγώ σε αυτήν γιατί ως γνωστόν είμαι και λίγο σπασικλάκι. Με αγαπάτε ακόμα όμως, έτσι;
   Φίλοι μου, πάντα με προβλημάτιζαν οι διάφορες λίστες τύπου "20 Βήματα για μια πετυχημένη εξεταστική". Είναι τόσο κλισέ. Ούτε Πανελλήνιες να δίναμε. Για αυτό είμαι εγώ εδώ άλλωστε. Να σας πω τι πραγματικά πρέπει να κάνετε.
   1) Άνοιξε βιβλίο και σημειώσεις. Κάτι θα λένε κι αυτά, δε μπορεί. Σε όποια γλώσσα κι αν είναι γραμμένα. Έστω κι αν μόνο ο συγγραφέας τους τις καταλαβαίνει.
   2) Ώρα για περισυλλογή. Ήρθε η ώρα να σκεφτείς τι θα κάνεις στη ζωή σου. Θες να συνεχίσεις τη σχολή ή όχι; Μήπως να γίνεις χορεύτρια; Μήπως να αξιοποιήσεις το γεγονός ότι αρίστευσες στα Θρησκευτικά και να γίνεις καλόγρια; Μήπως να κάνεις 10% και να περάσεις σε εκείνη τη σχολή που λέγατε με τους φίλους σου ότι έχει μέλλον, να καταπιαστείς με την Σουβλακοτυλιχτική Με Πτυχίο;
   Μετά κάνε έναν απολογισμό της ζωής σου. Αξίζει το γκομενάκι που φλερτάρεις ή αρχίδια; Η κολλητή σου, που πήρε εκείνο το Gucci φορεματάκι, της πάει άραγε ή πάει σε εσένα καλύτερα; Ο φίλος σου, που σου καβάτζωσε εκείνον τον αναπτήρα, αξίζει να ζήσει; Μήπως ήρθε η ώρα να κατακτήσεις τον κόσμο και να τιμωρήσεις τους απανταχού καβατζόπουστες;  Θυμήσου εκείνον τον μάνατζερ που σε είδε να κάνεις freestyle στο πανηγύρι του χωριού, εναντίον μιας κάμπιας. Μήπως ήρθε η ώρα να τον πάρεις τηλέφωνο; Ίσως να είναι η ευκαιρία σου! Σκέψου το. Μπορεί να γίνεις πλανητάρχης.
   3) Κάνε γενική καθαριότητα. Η μάνα σου νομίζει πως θα πάρεις πτυχίο στα τέσσερα χρόνια. Χαχαχα, όχι. Κι εγώ κι εσύ ξέρουμε πως δε θα πάρουμε πτυχίο στα τέσσερα χρόνια. Για αυτό δείξε της πόσο καλή νοικοκυρούλα είσαι. Γενική καθαριότητα. Μη λυπηθείς τις αραχνούλες στην κουρτίνα. Ούτε τις μύγες δίπλα από το φωτιστικό. Σου κρατήσανε συντροφιά για πολύ. Φτάνει. Ήρθε η ώρα να δώσεις ένα τέλος σε αυτή τη σχέση.  Και να δείξεις στη μανούλα σου, που σε παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα, ότι μπορείς και να γίνεις νοικοκυρά γιατί είσαι σε ηλικία γάμου, μαρή, κι ένα πάτωμα δεν ξέρεις να σφουγγαρίζεις!
  4) Πάρε ναρκωτικά. Ξέχνα τι λένε, ότι είναι παράνομα και τέθοια. Σου χρειάζονται. Όπως και δήποτε. Αν θες να περάσεις, ξέχνα νόμους και τέθοια. Οργάνωσε μια ληστεία τράπεζας και με τα λεφτά που θα κλέψεις, ξόδεψε ένα μέρος για να αγοράσεις ναρκωτικά. Φρόντισε να έχεις μια ποικιλία. LSD, ηρωίνη, κόκα, πάρε λίγο από όλα και άρχισε να διαβάζεις. Μεταξύ μας, ορισμένα βιβλία καθηγητών μόνο έτσι μπορούν να διαβαστούν.
   5) Κάνε τάμα. Οπουδήποτε. Στην Παναγία, στον Χριστούλη, στο Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας. Είναι καλό να ξέρεις ότι τους έχεις μαζί σου (αρκεί να μη σε stalkάρουν).
   6) Κουνήσου να πας σχολή. Κάπου εδώ, φίλε μου, θα πρέπει να σου φρεσκάρω τη μνήμη. Πέρσι έδωσες κάτι ηλίθιες εξετάσεις που λέγονται Πανελλήνιες. Αλήθεια. Και πέρασες σε μια σχολή. Ίσως να μην το θυμάσαι μα έτσι είναι, Γιάγκο. Ρώτα 1000 random περαστικούς που διάολο είναι αυτή η σχολή. Κι αν δεν ξέρουν, πάντα υπάρχει η κλασική δοκιμασμένη συνταγή "ντουγρού ευθεία".
   7) Μπες με φινέτσα. Χαρά και τσαχπινιά, παιδιά.
   8) Κάτσε αναπαυτικά και γράψε. Ξέρεις τι λέει ο λαός. Yolo, right? Βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει και γράψε ό,τι επιστημονικοφανή παπαριά σου έρθει στο μυαλό.
    9) Φέρε στο μυαλό σου την αξία της συλλογικότητας. Ήρθε η ώρα να κοινωνικοποιηθείς. Ρώτα το διπλανό σου τι ξέρει. Ανταλλάξτε απόψεις περί των θεμάτων. Ας μην αφήσουμε τη συλλογικότητα να χαθεί. Είμαστε όλοι ένα, όλοι μαζί με μια φωνή.
    10) Δες τα αποτελέσματα και κλάψε. Δεν ξέρω αν θα κλάψεις από χαρά ή από λύπη, αλλά μην είσαι αναίσθητος, δώσε και λίγο συναίσθημα, μη σε πούνε και γουρούνι. Θες και soundtrack; Πάρε

    Υ.Γ. Στηρίζουμε συμφοιτητές και για αυτό έχομεν τη Σμαράγδα από δω που ναι μπλόγκερ και αυτό είναι το μπλογκ της, στο Wordpress βέβαια.http://uranus.media.uoa.gr/ntlab/wp/wpa36/
    

Επιστρέφω Σε Λίγο

    3 χρόνια. 3 χρόνια στο προηγούμενο ιστολόγιο και αποφάσισα να αλλάξω περιβάλλον. Ίσως να είναι το τρίτο μπλογκ που αλλάζω-το πρώτο ήταν το 2010-11 και το δεύτερο φιλοξενούσε τα αριστουργήματά μου από το 2011 ως σήμερα. Την πρώτη φορά είχε γαμηθεί λίγο ο blogger και δε μπορούσα να μπω στο λογαριασμό μου. Τη δεύτερη εγώ το επέλεξα . Γιατί; Πάμε στην επόμενη παράγραφο να σας διαφωτίσω!

   Το 2010 δεν υπήρξα και το πιο θαρρετό κορίτσι. Ούτε το 2011 άλλαξα-καλά, για εμένα το 2011 ήταν ολίγον τι για τον πούτσο. Προτιμούσα, μπορεί να πει κανείς, να κρύβομαι πίσω από την ανωνυμία του blogger. Όμως, όπως λένε τα ημερολογιάκια σας, έχουμε 2014. Η μικρή Ιωάννα δεν πάει πια Γυμνάσιο, ούτε Λύκειο, αλλά είναι δεκαοχτώ χρονών βουβάλα και σπουδάζει ΜΜΕ στο Νάσιοναλ Εντ Καποδίστριαν Γιουνιβέρσιτι Οβ Άθενς. Γνώρισε άλλους, πιο αξιόλογους ανθρώπους, άρχισε να λέει ότι, ναι, έχει και μπλογκ (Όοου Εμ Τζί, πόσο ψαγμένη αυτή η κοπέλα!). Κι επειδή είναι τόσο ψωνάρα που, όχι μόνο αναφέρεται στον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο, αλλά κι επειδή διάφοροι άρχισαν να τη ρωτούν "Πώς λέγεται το μπλογκ σου", αποφάσισε να αφήσει το "Α, Ναι;" ή καλύτερα να το κάνει invite only για να λέει πιο προσωπικά πράγματα και εδώ να γράφει πιο γενικά πράγματα. Και να μπορεί επιτέλους να το κοινοποιεί στο φου και μπου χωρίς να φοβάται μη και δει τα άρθρα της κάποιος και τη στριμώξει στη γωνία, σε φάση "μίλα σκουλήκι, γιατί με παρουσίασες έτσι;". 

     Α, ξέχασα να αιτιολογήσω τον τίτλο του μπλογκ. Και τις γάτες στο header. Λεπόν, η ιδέα προέκυψε από μια συζήτησή μου με την Κατερίνα και το Φίδη, όταν έστυβα το μυαλουδάκι μου να βρω έναν γαμημένο τίτλο. Και μου τον βρήκαν. Και είναι και πολύ πιασάρικος. Τώρα οι γάτες ήρθαν κι έδεσαν, τις βρήκα εκεί στο Google και είπα να τις κάνω διάσημες. Όχι πως χρειάζονταν τη βοήθεια μου, αλλά υγεία να έχουμε.
                   Τέλος πάντων, καλώς σας βρήκα. Πάλι. Και καλώς ήρθατε εσείς, που πιθανόν με διαβάζετε πρώτη φορά.
Υ.Γ. Εσείς, τα ψαράκια, που έρχεστε εδώ για πρώτη φορά, να ξέρετε ότι είμαι τόσο ψυχάκιας που από τη μια μπορεί να το ρίξω στην ειρωνεία και την άλλη να γράψω ένα σοβαρό άρθρο με inspiritional διδάγματα.
Υ.Γ. 2. Αδέλφια μου bloggers, προσπαθώ να βάλω blogroll αλλά δε με θέλει. Καταλαβαίνετε το δράμα μου;