Ελαττωμάτων Εγκώμιο

                           Κανείς δεν είναι τέλειος. Καλά, εκτός από εμένα.

                                   
     Oh wait, ούτε κι εγώ είμαι τέλεια. Πολλές φορές τείνω να είμαι αρκετά ενοχικιά για τα διάφορα ελαττώματα που έχω. Συνήθως με κράζω για αυτά. Σήμερα, όμως, θα αφήσω επιτέλους τον εαυτό μου ελεύθερο, θα τσαλακωθώ και θα μου δώσω ελαφρυντικό. Θα με μάθετε καλύτερα κι εσείς, που θέλετε να ξέρετε πιο πολλά για την αγαπημένη σας μπλόγκερ. Έχω και γαμώ τις ιδέες, ε;
   Κατά πρώτον, έχω τα κολλήματά μου με το παρελθόν. Ειδικά τώρα που έχουμε καλοκαίρι, το μυαλό μου γυρίζει συνέχεια σε αυτό. Μάλλον αυτό σημαίνει πως είμαι μια χιψστερού, αλλά αυτό το ξέρετε και το παραδέχομαι κι εγώ.Όπως και να χει, ακόμα κοιτάω παλιές δημοσιεύσεις και τα λοιπά και τα λοιπά και καμιά φορά αναρωτιέμαι πόσο μαλάκας υπήρξε εκείνο το παλιάρχιδο στο Νηπιαγωγείο, που μου είχε κλέψει την καραμέλα. Γενικά, τις έχω τις εμμονές μου με αποτέλεσμα να μου κολλήσει μια ατάκα μέχρι τελικής πτώσεως ή ένα περιστατικό και να το λέω ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να πεθάνει ο Μητσοτάκης, σε σημείο που οι άλλοι να είναι έτοιμοι να αρπάξουν το κουζινομάχαιρο και να με κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο.
   Έπειτα, είναι γνωστό πως είμαι ολίγον τι στον κόσμο μου. Μπορεί να χαθώ για ώρες εκεί μέσα και, με τον προσανατολισμό που διαθέτω, να γυρίσω λίγο αργά. Σκέφτομαι συνέχεια πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις, κάτι που βοηθάει ιδιαίτερα στο διάβασμα για τις εξεταστικές (not). Κι όχι, είμαι αεροδυναμικά σχεδιασμένη για να σκέφτομαι κάτι ή κάποιον πολύ, χωρίς να είμαι ερωτευμένη μαζί του.
  Για να μη μιλήσω για το νεανικό μου ενθουσιασμό. Έχω γνωρίσει στη ζωή μου άτομα που με ενθουσίασαν με το καλημέρα, είχαν κάτι, ρε παιδί μου, που με έκανε να ασχοληθώ μαζί τους (στην περίπτωσή μου, με έλκει πάρα πολύ το μυστήριο που αποπνέουν οι άλλοι, αλλά αυτό θα το αναλύσω σε άλλη ανάρτηση). Συχνά βρίζω τον εαυτό μου που στο τέλος δένομαι με αυτούς τους ανθρώπους γιατί την έχω πατήσει αρκετές φορές στη ζωή μου και καταλήγω να δουλεύω υπερωρίες για να τους απομυθοποιήσω.
     Αφήστε και το άλλο! Είμαι γκρινιάρα. Φοβερά γκρινιάρα. Υπάρχουν ημέρες που ξυπνάω και βλέπω το ποτήρι μισάδειο ή καλύτερα, τελείως άδειο. Όλα μου φαίνονται ζοφερά. Νομίζω πως θα έρθει το τέλος του κόσμου. Γι' αυτό και με πιάνει το άγχος μου πολλές φορές. Το τι πέρασα για να απαλλαγώ από αυτό δε λέγεται! Τα σχολικά μου χρόνια έφαγα! Έπρεπε να πάω να σπουδάσω για να ηρεμήσω λίγο!
    Όμως, όλα αυτά που ανέφερα έχουν και τη θετική τους πλευρά. Ο ενθουσιασμός, οι αναδρομές στο παρελθόν, οι περιπλανήσεις στην καρακοσμάρά μας κι οι εμμονές μπορούν να μας οδηγήσουν στην καλλιτεχνική δημιουργία.Ακόμα κι η γκρίνια μπορεί να ενεργοποιήσει τις δημιουργικές μας τάσεις! Αν δε με πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά στην μπλογκόσφαιρα. Πολλοί "γκρινιάρηδες" μπλόγκερζ βγάζουν απίστευτο γέλιο! Εμένα με βοηθάνε στο συγγραφικό και θεάρεστο έργο μου, κυρίως εκτός μπλογκ γιατί τι σκατά the writer θα ήμουν αν δεν έκανα συγγραφή ιστοριών; Εμπνέομαι από όλα αυτά που με απασχόλησαν, τους βάζω λίγη σάλτσα κι ιδού! Έτοιμο για σερβίρισμα! Τέλος, όπως μας έμαθαν στο αθάνατο ελληνικό σχολείο και φροντιστήριο, το άγχος μπορεί να είναι δημιουργικό και να μας βοηθήσει να αποδώσουμε καλύτερα και ταλιμπάν ταλιμπάν.
     Αγαπήστε, λοιπόν, τα ελαττώματά  σας. Δείτε τη θετική πλευρά σε αυτά.
 -Μωρή, σάλεψες τελείως;
   Βασικά, το καλό θα ήταν να έχουμε μια σχέση αγάπης-μίσους με τα αρνητικά σημεία του χαρακτήρα μας. Να δεχτούμε πως κάποια από αυτά υπάρχουν και, για το καλό τους, το δικό μας καλό και το καλό των γύρω μας, να τα περιορίσουμε.Καλό θα ήταν να βλέπουμε βέβαια και τη θετική τους πλευρά, να αυτοσαρκαζόμαστε και να τα αφήνουμε να μας εμπνέουν. Χρειάζεται κι αυτό.
   Υ.Γ. Επειδή ο μπλόγκερ είναι σκληρός κι άδικος, σας ενημερώνω πως η Καλ έγραψε ανάρτηση κι ο μπλόγκερ δεν την εμφανίζει. Οπότε τσακώστε το url της ανάρτησης, το οποίο έχει αλλάξει και ξαναπροσθέστε στο μπλόγκρολλ σας το μπλογκ σας, αλλιώς θα σας λέει πως το ιστολόγιο δεν είναι πια διαθέσιμο κι αυτό θα είναι ένα πλήγμα για τους θαυμαστές της.
     http://oti-leei-h-kal.blogspot.gr/2014/08/blog-post.html
  Υ.Γ.2. Τις προάλλες είχατε δει μια ανάρτηση που λεγόταν "Δημοψηφίστε", σωστά; Ε, κάτι με έπιασε και την έσβησα. Μπορεί να την ξανανεβάσω, χου νόουζ;