Σημάδια Αποκάλυψης

  Κάποια πράγματα αξίζει να τα σημειώνεις. Όχι μόνο στη σχολή σου, όπου πολλές φορές φλερτάρεις έντονα με την τενοντίτιδα. Μιλάω για απλά καθημερινά πράγματα που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να τα αγνοήσεις, αλλά είναι πιο σημαντικά από όσο νομίζεις. Γιατί όλα αυτά είναι σημάδια της αποκάλυψης και θα πέσει ο ουρανός στα κεφάλια μας μα τον Τουτατή!
   Είναι μια Δευτέρα του Οκτώβρη, οκτώ και μισή το πρωί και βρίσκεις θέση στο μετρό. Ή αντίστοιχα στο λεωφορείο για τους κατοίκους της Μπουγατσούπολης. Η ώρα αυτή είναι η ώρα που όλοι πηγαίνουν στις δουλειές τους/στις σχολές τους/στο Ταμτούμ για μα'ι'μούδες. Μαζεύεται έτσι η μισή Αθήνα στο μετρό κι ακόμα κι εμείς, που μένουμε κοντά σε μια στάση πριν το τέρμα Ελληνικό δε μπορούμε να βρούμε θέση κι αναγκαζόμαστε να γίνουμε σαρδέλες (the metro experience, bitch). Όμως, σήμερα υπήρχαν όχι μια, ούτε δυο, αλλά τρεις κενές θέσεις! Σε ποιον να το πω και να με πιστέψει;
  Όταν περπατάς στο κέντρο της Αθήνας και δε βρίσκεις κανέναν να σου δώσει διαφημιστικό φυλλάδιο. Δεν έχω κανένα θέμα με αυτά τα παιδιά που μοιράζουν φυλλάδια στους δρόμους. Κάνουν τη δουλειά τους όμορφα κι ωραία κι εγώ, επειδή είμαι κοντά στον εργάτη, αγρότη, φοιτητή, πάντα παίρνω από ένα.
- Με συγχωρείς που διακόπτω, αλλά μόλις με πήρε η Μητέρα Τερέζα και μου πε ότι σηκώθηκε από τον τάφο για να σε χειροκροτήσει.
- Καλώς, πες την ότι θα την πάρω αργότερα γιατί τώρα λέω τον πόνο μου.
   Ένα πρωί, όμως, δεν πέτυχα κανέναν στο δρόμο μου. Βασικά, λάθος, πέτυχα κάτι παιδιά από το Π.Α.Μ.Ε. που μοίραζαν....δε θα το πιστέψετε....φυλλάδια.
   Από όλα αυτά έχετε βγάλει, φαντάζομαι, συμπέρασμα ότι θεωρώ τον κόσμο άδειο χωρίς τα φυλλάδια της Ευρωγνώσης. Σωστά συμπεράνατε.
   Όταν περπατάς στην Ερμού και δε σε πολιορκούν οι κοπέλες να σε ψεκάσουν με αρώματα. Θυμάστε τον Καμμένο που έλεγε ότι μας ψεκάζουν; Δεν τα πε τυχαία ο άνθρωπος. O Πανούλης ξέρει. Τόσες βόλτες έχει πάει στην Ερμού γιατί είναι, μεταξύ άλλων, και πολύ shopaholic.Kαλά, σαν την Καλ δεν είναι, αλλά το πιάνετε το νόημα. (αγάπη μόνο)
    Όταν ανοίγεις τα κοινωνικά δίκτυα και δεν υπάρχει κανείς που να γκρινιάζει για κάτι ή να ποστάρει σέλφιζ. Εκεί, φίλοι μου, τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ ανησυχητικά. Η συντέλεια του κόσμου κατά τας γραφάς έχει έρθει, φύγε από τον πλανήτη γη χθες.
     Όταν ένα άτομο που δεν περίμενες φτιάχνει Facebook. Αυτά τα ξαφνικά ονόματα που σκάνε στους προτεινόμενους είναι τα καλύτερα.
     Όταν δε δέχεσαι spam στα emails σου. Σας έχει τύχει μια ημέρα να ξυπνήσετε και να μη βρείτε κανένα διαφημιστικό email/ αίτημα για τη διάσωση της φώκιας του Άνω Ουζμπεκιστάν από το Avaaz/ ενημέρωση για το πόσο κατουράνε οι διαφημιζόμενες αγελάδες της ΦΑΓΕ; Εμένα μου χει τύχει κι ήταν τρομαχτικό.
    Όταν καθηγητής πανεπιστημίου δε βάζει το βοηθό του να εξηγήσει τι θα πρέπει να κάνουμε για την τάδε εργασία. Εμείς στο τμήμα ΜΜΕ του Νάσιοναλ Εν Καποδίστριαν Γιουνιβέρσιτι Οφ Άθενς έχουμε τουλάχιστον δυο με τρεις υποχρεωτικές εργασίες για το εξάμηνο. Κι επειδή κοτζάμ καθηγητές δε λέει να κάθονται να εξηγούν στα νεογέννητα τι πρέπει να κάνουν στις εργασίες γιατί μπορεί στον επόμενο τόνο να θεωρήσουν ότι θα τους πάρουν καραμελίτσα, βάζουν το βοηθό τους, ο οποίος είναι συνήθως  η κλασική περίπτωση του βοηθού "κουβάλα τον προτζέκτορα για να σε κάνω λέκτορα" , ένας καημένος τυπάκος που του πανε ότι η ακαδημα'ι'κή καριέρα συνεπάγεται βασιλικά προνόμια κι αναγκάζεται να παραστήσει τον αυλικό, τρώγοντας τα νιάτα του σε διδακτορικά και λέγοντας "ναι"στον καθηγητή, οτιδήποτε κι αν του πει να κάνει. Ε, αυτό γίνεται στο 99% των περιπτώσεων (το 1% λείπει γιατί δεν πιστεύω στην τελειότητα). Φανταστείτε, λοιπόν, τι έκπληξη με πιάνει κάθε φορά που ο καθηγήτης εξηγεί ο ίδιος την εργασία.
     Οι παραπάνω καταστάσεις είναι πολύ σοβαρές και μπορεί να σηματοδοτήσουν το τέλος του κόσμου και τη δημιουργία ενός νέου, όπου ο κόσμος θα χει ξεχάσει να φτιάχνει παστίτσιο. Μην τα αγνοείτε. Αν το κάνετε, θα την πατήσετε όπως εκείνο το Νεφελίμ στον πλανήτη Σείριο καλή ώρα και θα αναρωτιέστε γιατί κανείς δε σας προειδοποίησε. Μετανοείτε, λοιπόν, όσο είναι νωρίς!