Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Άλυτα Μυστήρια Vol 1311

     Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι. Συγκίνηση με έχει πλημμυρίσει. Αφήστε τα να πάνε, ούτως ή άλλως, αν έχουν το δικό μου προσανατολισμό, δε θα γυρίσουν ποτέ μα θα χαθούνε και θα βάζετε Bronze Alert για να το βρείτε. Γιατί είμαι συγκινημένη; Στις 10 Απριλίου έκλεισα τέσσερα χρόνια ως μπλόγκερ, αλλά το είχα ξεχάσει οπότε γράφω τώρα ανάρτηση.  Όοοχι καριολάκι δε θα σας αρχίσω τα "από τότε που έγινα blogger βρήκα τον Παράδεισο μπλα μπλα μπλα" γιατί έχω μια διαίσθηση πως τα αρχίδια σας κουνιούνται. Τα έχω πει αρκετές φορές. Φτάνει. Βαρεθήκατε. Μη ντρέπεστε, πείτε το. Για αυτό θα σας παραθέσω ό,τι πιο random σκεφτώ, σε άλλο ένα ποστ που ερευνώ το γιατί κάποια πράγματα δε μπορεί να τα κατανοήσει ο ντικός μου νους. Να θυμηθείτε κι εσείς γιατί με αγαπάτε.
Σουτ! Με αγαπάτε. Ακόμα κι αν δεν το ξέρετε, με αγαπάτε. Κάτι ξέρω που σας το λέω.
   
  Λεπόν, είχαμε Πάσχα. Κι ενώ όλοι σε λένε πως έχουμε κρίση, ξαφνικά βλέπεις γεμάτα τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τα μαγαζιά, κου του λου. Το ίδιο συνέβη και τα Χριστούγεννα. Και μετά κρίση σου λέει. Δεν έχουν λεφτά σου λένε, αλλά ένα iPhone το αγοράζουμε, μη μας πουν και βλάχους. Οκ, θα το καταπιώ κι αυτό. Oh wait, αυτό ακούστηκε κάπως πρόστυχο!
   Και που λέτε, αυτές τις ημέρες φιλοξενούσα το Θωμά το Γάργαρο και με έχει πρήξει να μου λέει πως εμείς οι Αθηναίοι βιαζόμαστε κι ότι τον κολλήσαμε βιασύνη. Τα υπόλοιπα θα σας τα πει εκείνος, εγκώ ντεν ξέρω τίποτες για το φόνο, ποτς γκένεν αυτό και τέθοια.
  Κι επειδή με τον έρμο συζητούσαμε για διάφορα θέματα, θα σας παραθέσω κάποια θέματα που ειπώθηκαν. Συζητούσαμε λεπόν για αυτούς που νομίζουν πως τα ξέρουν όλα (γκουχ, γκουχ, Γρηγόρη). Εεε, έτσι δε νομίζω να γάμησε κανείς.
    Αλλά, για να λέμε τα σύκα πορτοκάλια, κι εμένα με πιάνει το ψώνιο μου και καμιά φορά πιστεύω πως το κατέχω το θέμα που συζητείται. Όμως, αν κάτι δεν το ξέρω ή δεν το έχω ψάξει τόσο καλά, απλά σκάω για να μη με πάρει ο διάολος.
  Κάτι μου λέει πως τα ψάρια στον πάγκο του ΠΑΟΚ ήταν μια ευγενική χορηγία του Αλφαβητίξ.
  Το λέω και το ξαναλέω ότι, όταν θα κατακτήσω τον κόσμο, θα κλείσω όλα τα ελληνοσκυλάδικα που στεγάζουν κάθε βράδυ κλαρινογαμπρούς και σκυλογκόμενες που πάνε να δείξουν και κανένα βυζί. Πραγματικά, τι παίζει με την πάρτη τους;
   Από την άλλη, έχω δεχθεί πως θα υπάρχουν κι αυτοί οι ανώμαλοι που ξενυχτάνε στα τσιφτετελάδικα. Άσε τον τρελό στην τρέλα του καλύτερα.
  Το autocorrect πρέπει να καταργηθεί. Ήρθε η ώρα οι κατασκευαστές κινητών να καταλάβουν πως δεν είμαστε (όλοι) αγράμματοι και μπορούμε να πληκτρολογήσουμε μια λέξη. Αν ο άλλος είναι ανορθόγραφος, προτείνω να φτιάξουν ειδικά κινητά για αυτή τη δουλειά.Ανάρπαστα θα γίνουν.
  Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσει η ημέρα σου είναι να σκάσουν μύτη δυο γέροι, δίπλα από την είσοδο του μετρό, και να σε ρωτήσουν "Θες να σου διαβάσουμε κάτι από την Αγία Γραφή;". NO.
  Είναι απόλαυση να ακούς τους συγγενείς να σε πρήζουν να νηστέψεις γιατί είναι άγιες και χρονιάρες μέρες. Αν είσαι τόσο ηλίθιος ούτως ώστε να θεωρείς πως η νηστεία θα σε σώσει από τις αμαρτίες σου, να σε πληροφορήσω ότι δεν υπάρχει Άι Βασίλης.
   Κι όλοι αυτοί παίζει να πιστεύουν τον Λιακόπουλο. Η κάμερα σε εμένα!
  Είμαι σίγουρη πως η ύπαρξη πολλών random τύπων που δίνουν δείγματα δωρεάν της Αθήνας, των οποίων την επιμονή πιθανότατα τροφοδοτεί καμιά διαγαλαξιακή δύναμη από το πουθενά, είναι μέρος μιας συνωμοσίας εναντίον της ανθρωπότητας.
  Και τώρα προσοχή γιατί κάπου εδώ θα γίνω ένα ανελέητο κοράκι που κράζει και θα πω πως δεν καταλαβαίνω αυτές τις κοπέλες που προσποιούνται τις σούπερ κολλητούλες και μετά από κανένα μήνα βρίσκει άλλη σούπερ κολλητούλα η καθεμία. Ειδικά μετά τα 15, δεν υπάρχει νόημα σε αυτό.
  Επίσης δε μπορώ να καταλάβω τους κόλακες, ίσως γιατί είμαι άνθρωπος που δεν καταφεύγει σε τέτοια μέσα του διαόλου. Εγώ προτιμώ να λέω τη γνώμη μου ως έχει. Κρατάω το γλείψιμο σε περίπτωση που πέσω ποτέ στην ανάγκη να δουλέψω στα 090 (πράγμα που δεν πρόκειται να συμβεί γιατί ακούγομαι σαν γάτα σε οίστρο) ή να ζητήσω θέση στο ελληνικό δημόσιο. Τώρα που το βλέπω, πιο πιθανά βλέπω τα 090.
  Αυτό το πράγμα που κι η κουτσή Μαρία έχει Instagram, Twitter και Tumblr πρέπει να σταματήσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως πρέπει να έχουμε λίγο από αυτά. Εγώ είμαι άθλια φωτογράφος. Δε μπορώ να τραβήξω φωτογραφία χωρίς να είναι κουνημένη. Κι ούτε συμπαθώ και τόσο τα gifs ή τα σύντομα ποστς γιατί μου αρέσει να γράφω μέχρι σκασμού. Ένα Facebook, ένα μπλογκ κι ένα last.fm (που δε χρησιμοποιώ ποτέ) και πολύ μου είναι. Έκαστος στο είδος του άλλωστε. Αν δεν το χεις με κάτι, καλύτερα να το δεχθείς και να μη μας πρήζεις.
-Κι εσύ δεν το έχεις με το κοπάνημα.
-Άσε μας ρε Φίδη.
  Μιας που είπα για φίδια, να σας ενημερώσω για το νέο του μπλογκ.
  Και κάποιος να σταματήσει αυτή τη μόδα του να ανεβάζεις στο Facebook ΜΟΝΟ κρύα ανέκδοτα. Καταλαβαίνω πως έρχεται το καλοκαίρι και θα σφίξουν οι ζέστες, αλλά, αγάπες, θα σας ενημερώσω όταν ο Στάθης Παναγιωτόπουλος θελήσει αντικαταστάτη.
  Anyways, όταν κάποιος μου λύσει αυτά τα μυστήρια, θα τον παντρευτώ.
  Υ.Γ. Το παραπάνω ήταν παγίδα. Δεν πιστεύω στο γάμο. Μουχαχαχαχαχαχ.
  Υ.Γ.2. Κάνω και ραδιόφωνο τις Τρίτες 10 με 12 το βράδυ εντώ. Πόσο χρυσοχέρα τέλος πάντων;



 
 


    

12 σχόλια:

  1. Τέτοια άλυτα μυστήρια μέχρι και γάμο αξίζουν.
    Υ.Γ. Εγώ δεν ξέρω να στα λύσω.
    Υ.Γ.2. Δεν ξέρω λαίμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μην το παίζετε ξερόλες! άμα θέλετε ρωτήστε εμένα να σας πω τα πάντα! Και λίγα κοάλα. Ουπς, κρύο αστείο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λυπάμαι, ο Στάθης Παναγιωτόπουλος δεν έχει πει τίποτα για αντικαταστάτη ακόμα.

      Διαγραφή
  3. Και σκέψου ότι μετά απ' αυτή την ανάρτηση εγώ θα πάω να διαβάσω Λατινικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Αυτό που προσπάθησα να κάνω στο Rainbow επειδή θεωρώ αδύνατο να μπαίνουν μεταλιές και να μείνω ασυγκίνητη.

      Διαγραφή
  5. Χαχαχα ειναι απολαυστικο το χιουμορ σου :P :P Τωρα συνειδητοποιησα οτι μετακομισες- ναι ξερω, δεν αργησα καθολου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε. Αλήθεια. ΑΛΛΑ αν σχολιάζετε με τη μορφή του ανώνυμου, δίχως να μου πείτε ποιοι είστε, να είστε σίγουροι ότι δε θα μπω καν στον κόπο ούτε να διαβάσω το σχόλιο σας, ούτε να το δημοσιεύσω, ούτε να σας απαντήσω δεόντως.